Қадыр Мырза Әли: Шуақты шумақтар - 6

«Алақан» кітабынан

Хан сарайы

Тез басылып асаудың аптығуы,

Алдап соққан талайды шаттық уы...

Күлкі деген күлкі емес бұл сарайда,

Күлкі мұнда – езудің жаттығуы.

Болмайды ғой,

Болмайды шөлде бұлақ.

Шындықсыз жыр өледі жолда құлап.

Тіл дегенің – тіл емес – ата жауың,

Дос дегенің – дос емес – ол да құлақ!

Сырласпайды,

Болса да сөзге құмар.

Үндемейді үндейтін кезде бұлар.

Дұшпаным жоқ бұл жерде дей алмайды:

Өздері жоқ болғанмен,

Көздері бар.

Терең тамыр

Асу-асу өткелде

Араласқан жұртымыз

Бөліп жауған екі елге

Бауырласқан бұлтымыз.

(Қырғыз халқына)

Рудаки, немесе екі көздің тағдыры

Қысқа тәулік бойында

Кімді кімнің сатқанын,

Уәзірлердің ойында

Қандай сұмдық жатқанын.

Қолдайтұғын жан таппай

Қор болғанын ақылдың,

Нарқоспаққа жантақтай

Жем болғанын ақылдың.

Ақиқатты тілімдеп

Көрге қалай тыққанын,

Өтіріктің күлімдеп

Төрге қалай шыққанын.

Соның бәрін, барлығын

Өз көзіңмен көрдің сен. 

Садриддин Айни, немесе жиырма бес дүре туралы хикая

Ақындарға ұстап жүрген қолға алау

Мүмкін емес заман жайлы толғамау.

Елдің қамын жеген адам

Ел үшін

Таяқты да жеуге тиіс болғаны-ау!